Lezingen: Ez. 34,11-12.15-17; 1 Kor. 15, 20-26.28; Mt. 25, 31-46

Overweging
De jaarkring van een bewogen jaar is bijna rond, van Jezus, klein begonnen, kiemcel van advent 2019 tot vandaag, waar de balans wordt opgemaakt en wij worden gewogen op ons doen en laten. Waar draait het om, “als je Mij, Jezus Christus, wilt volgen en niet Mij maar Hem die Mij gezonden heeft, in wiens dienst ik sta”.
Het Feest van Christus Koning: zelf zal Hij zeggen tijdens het verhoor door Pilatus: Ja, Koning ben ik, maar niet van deze wereld. Niet van de wereld, waar de sterkste wint en de zwakste altijd aan het kortste eind trekt…tot op vandaag. Voluit heet deze zondag: Christus Koning van het Heelal. Misschien vinden we dat nu wat triomfalistisch. Het werd ingesteld in 1925, bij het 1600 jarig gedenken van het concilie van Nicea. Het feest is dus pas bijna een eeuw oud. Zó zal Jezus zijn: Koning ben Ik” niet bedoeld hebben. Pilatus heeft het wellicht niet begrepen en voor altijd werd het op het kruis getimmerd: Dit is de koning van de Joden. En: Koning ís Hij, maar dan anders!
Wij mochten dit jaar meeleven, mee “lopen” met het Evangelie naar Mattheus, met Jezus’ goede boodschap, de parabels, zijn onderricht, zijn compassie maar ook de vermaningen. En toen kwam de pandemie die in maart gepaard ging met een lockdown. En konden wij hier in onze kapel niet meer samen met u vieren. Onze band was de kapelsite, en waren de boekjes die wij voor u in de hal legden (en daar uw trouwe collectebijdragen ontvingen!). En misschien volgde u de eucharistie op TV of een streamingdienst. Dat maakte vooral de Goede Week, Jezus’ afscheid, het Laatste Avondmaal op Witte Donderdag des te indringender, zeker voor ons hier.

Toen ik onlangs in Heeswijk was, liet medebroeder Fons mij zijn indrukwekkende museum van “avondmalen” zien. Louter afbeeldingen van het Laatste Avondmaal, van Da Vinci tot Dali, geschilderd, als puzzel, van lego(!) en onnoemlijk veel foto’s…Ook een prachtig borduurwerk! Liefdevol, zorgvuldig en heel fijntjes gemaakt door een parochiane! 
Dat is wel een heel bijzondere blijk van waardering. Veel van deze afbeeldingen getuigen van geloof, van wat het mensen doet en deed. Elke afbeelding, zei Fons, elk geschenk heeft zijn eigen verhaal.

Het bracht mij terug naar Witte Donderdag. Wanneer wij gewoon zijn middenin de kapel aan een wit gedekte tafel heel intens te vieren, intiem en indringend.
Door de pandemie stond er dit jaar een kleinere tafel hier midden in ons koor. En wij waren ons er erg van bewust, hoe bijzonder het was dat wij dat als conventen mochten en konden doen.
Wij luisterden naar Jezus’ woorden van afscheid aan zijn vrienden, die Hij ook “kinderkens” noemt. Wij hoorden zijn woorden in het grote dankgebed, die wij aanstonds wéér horen: “Blijft dit doen om Mij te gedenken.”
Blijf met elkaar verbonden. Zorg voor elkaar, wees een dienaar voor velen.
“Wees er”, dat is ook de Godsnaam! Voor elkaar een zegen proberen te zijn; zo goed als God probéren te zijn!
Het is niet altijd gemakkelijk, geduldig en attent te blijven, elkaar liefdevol te verdragen. Tóch de tijd vrij te maken waarvan je denkt dat je die eigenlijk niet denkt te hebben. De ander gróót maken en je, bewust van jezelf, zelf klein durven zijn. Een oefenschool voor het leven. Want wat een eenvoudig gebaar lijkt, klein lijkt, kan een grote uitwerking hebben en verder reiken dan je denkt! Elke daad telt. Wat je voor de minsten hebt gedaan, zegt Jezus, heb je voor Mij gedaan, omwille van het Rijk der Hemelen. Dat visioen van God, zijn Rijk dat komen zal en- soms even hier en nu- zichtbaar wordt tussen mensen, voor wie het wil zien.
Dat Rijk der hemelen, 
wanneer we de oorlog afleren,
wanneer er brood genoeg zal zijn voor iedereen,
een huis van steen tegen stormen bestand,
alle kinderen naar school kunnen en trots en stralend thuis komen om wat ze hebben geleerd, en onbezorgd gelukkig mogen zijn. Dát Rijk.
Straks zullen we daar een prachtig lied over horen dat u zeker in uw hart zult meezingen.

We mogen- gelukkig weer samen- advent tegemoet zien, een nieuw begin. En opnieuw beleven en vieren in Brood en Beker Hem die ons zijn vrienden noemt, ons nodig heeft, heel nabij blijft. “Blijft dit doen om Mij te gedenken”. En daarom mag Hij wat van ons verwachten: Hem zij alle eer, Jezus Christus, gister, vandaag, morgen en voor altijd.
Amen.